Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku to jeden z najważniejszych zabytków sakralnych w Polsce, pełniący rolę głównej świątyni diecezji włocławskiej. Jej historia sięga XIV wieku, a architektura oraz zgromadzone w niej dzieła sztuki stanowią cenne świadectwo bogatego dziedzictwa kulturowego regionu.
Historia i architektura
Budowę obecnej gotyckiej katedry rozpoczęto 25 marca 1340 roku z inicjatywy biskupa Macieja z Gołańczy. Konsekracja świątyni miała miejsce w 1411 roku, jednak prace budowlane kontynuowano jeszcze w XV i na początku XVI wieku. Katedra jest trójnawową bazyliką z dwiema wieżami, z których północna została ukończona w 1511 roku, a południowa w 1526 roku. W latach 1883–1901 przeprowadzono regotyzację świątyni, podczas której podwyższono wieże oraz wprowadzono neogotyckie elementy architektoniczne.
Wnętrze i dzieła sztuki
Wnętrze katedry zachwyca bogactwem zabytków. W prezbiterium znajdują się barokowe stalle oraz secesyjne witraże zaprojektowane przez Józefa Mehoffera. W kaplicy św. Barbary można podziwiać gotycki witraż z około 1360 roku, uważany za najstarszy w Polsce, przedstawiający sceny z życia Jezusa. Na ścianie ołtarzowej umieszczony jest obraz „Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny” z około 1480 roku, będący jednym z największych dzieł gotyckich w Polsce. Ponadto w katedrze znajduje się renesansowa tumba biskupa Piotra z Bnina, wykonana z czerwonego marmuru przez Wita Stwosza.
Znaczenie i współczesność
Katedra włocławska od wieków pełni funkcję głównej świątyni diecezji oraz siedziby biskupiej. W 1907 roku papież Pius X nadał jej tytuł bazyliki mniejszej. Obecnie jest nie tylko miejscem kultu religijnego, ale także ważnym punktem turystycznym, przyciągającym miłośników historii i sztuki sakralnej. Bazylika katedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny we Włocławku stanowi cenny zabytek, będący świadectwem bogatej historii i kultury regionu kujawsko-pomorskiego.
Źródło grafiki: https://zabytek.pl/
